pełzanie

dopadło mnie choróbsko - kichałam, smarkałam, łzawiłam, rzęziłam jak (przysłowiowy już) bóbr co zna tysiąc bitów. przyznaję się bez bicia - chorobę przechodzę tym razem po męsku - jęczę, użalam się nad sobą, obijam się:P, narzekam itp. W związku z czym rodzina mnie unika - czytaj - prawie nic ode mnie nie chcą :D
Ponieważ dziś poczułam się o wiele lepiej - wypełzłam na łono z aparatem. Łona w postaci lasu nie posiadam w odpowiedniej odległości więc pełzałam po parku podglądając co się puszcza i jak intensywnie. Pierwsze przyuważyłam forsycje - szaleją jak wściekłe, na niektórych już wcale nie ma kwiatów! Stokrotki rozszalały się również - ale one tak mają - na parkowych trawnikach można je spotkać nawet w styczniu...

następne w kolejce są magnolie - istne szaleństwo i rozpusta


wielkim zaskoczeniem było pojawienie się niezapominajek- jakoś kojarzą mi się z pełnią lata raczej - ale kłócić się nie będę ;)

ślicznie wygląda też puszczający się modrzew...

największym opanowaniem w tym towarzystwie wykazał się miłorząb japoński - puszcza się po malutku i bardzo nieśmiało :)

i to by było na tyle...
jutro pokażę Wam dwa upolowane ptaszory - może pomożecie mi je zidentyfikować ?
dobranoc :D