1

jak już wiecie najbardziej lubię słońce wspominać jesienią 

bałagany moje ...

to już nawet nie jest jeden bałagan, to są bałagany totalne, ogólnożyciowa rozpierducha ...
sto pomysłów na sekundę, to zrobię i to i to i to, napiszę, wydrukuję, uszyję, podzielę się skrawkami przemyśleń, ale najpierw trzeba się przygotować, nazbierać materiałów, myśli, skrawków siebie, okruszków życia, trafionych w sedno zdań, fragmentów ciekawych ...
i rosną sterty pudełek, pudełeczek, teczek, gazet, gadżetów, papierków, szmatek, patyczków, guzików, stempelków, tasiemek, koralików, rzemyków, sznureczków .... ufffff
i nie ma czasu na pokazanie tego wszystkiego innym, bo ciągle zbieram, gromadzę, dokładam ....  nie ma czasu na robotę, cały czas spędzam na przygotowaniach, do czego?  do życia?
bo kiedyś na pewno coś zacznę robić bardziej, systematycznie, dokładnie, porządnie...
bo kiedyś będę dorosła ....
chyba czas przestać się oszukiwać - nigdy nie będę systematyczna i super poukładana, jestem jaka jestem i mam zamiar cieszyć się z tego odkrycia :D
jak mi się czasem coś uda zrobić będę tu wrzucać, jeśli nie - będą w kółko tylko zdjęcia  ...  cóż jestem jaka jestem i są nawet tacy co mnie lubią :P

i tak na nową drogę życia (moją oczywiście) zamieszczam link do kapitalnego listu Pana Zbigniewa Piotrowicza do Pani Anny Wendzikowskiej, żeby mi nie umknął i nie zdechł gdzieś w zamkniętej szufladzie.

52 tygodnie

1

katarzyna tubylewicz      rówieśniczki

na fb trafiłam na grupę "52 książki" - cel - czytanie jako nawyk codzienny :)

 pierwsza myśl  - mnie do czytania zachęcać nie trzeba

 myśl druga      - czytam sporo, ale ile? nie mam pojęcia ...

 myśl trzecia    - gdzieś to trzeba zapisać

 wniosek - nie mam zamiaru pisać recenzji 

              - będą cytaty, odczucia i subiektywne opinie

 wniosek drugi - można pisać szczerze i tak tu nikt nie zajrzy  :P

głęboki oddech

wspomnienie wakacji

i zanurzam się w lekturze ...